Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Το Νέο Κοινωνικό Πολιτικό Οικονομικό Σύστημα που θα σώσει τον άνθρωπο και τον πλανήτη

Πώς οι άνθρωποι θα ζουν με ειρήνη και ευημερία

Το μεγάλο παγκόσμιο πρόβλημα
Όλοι γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες της μεγάλης οικονομικής κρίσης που είναι παράλληλα και έντονα κοινωνική και πολιτική. Και το χειρότερο είναι ότι η κρίση αυτή όχι μόνο βαθαίνει όλο και περισσότερο, αλλά και αντικειμενικά δεν φαίνεται να υπάρχει διέξοδος απ’ αυτήν. Όλοι μαζί και καθένας χωριστά βιώνουμε όλο και περισσότερο τις συνέπειες αυτής της κρίσης, που είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε πόλεμο και μάλιστα παγκόσμιο, ο οποίος, με τα μέσα (πυρηνικά κλπ.) που υπάρχουν σήμερα, είναι πολύ πιθανό να σημάνει και το τέλος της ζωής στον πλανήτη. Υπερβολές θα σκεφθείτε ! Κι όμως δεν είναι, αφού “πόλεμος πατήρ πάντων” και αφού είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι “η ζωή κύκλους κάνει” ή “η ιστορία επαναλαμβάνεται” και αφού όλοι γνωρίζουμε ότι η εκτόνωση τέτοιων κρίσεων γίνεται πάντα με έναν πόλεμο. Τότε έρχεται η καταστροφή, ο θάνατος, ο πόνος και η δυστυχία, για να ακολουθήσουν όμως σε λίγο η αναδημιουργία, η ανοικοδόμηση, η οικονομική ως εκ τούτου ανάκαμψη, η ευημερία (που θα κρατήσει και πάλι 50-60 χρόνια), η προσωρινή ευτυχία !

Η λύση
Τι πρέπει να γίνει για να αποσοβήσουμε τον επερχόμενο πόλεμο με τις καταστροφικές του συνέπειες, για να δώσουμε στην ανθρωπότητα ελπίδα, όραμα, ευημερία και πραγματική ευτυχία ; Η λύση υπάρχει και σας τη δίνουμε αμέσως παρακάτω ! Είναι μάλιστα μια λύση απλή, τόσο απλή που δύσκολα γίνεται κατανοητή και αποδεκτή από τους καχύποπτους και μη σκεπτόμενους. Γι’ αυτό, σας παρακαλούμε, κάνετε τον κόπου να την σκεφτείτε σοβαρά πέντε μόνο λεπτά, κι αν τη βρείτε ανέφικτη, αν βρείτε ότι υπάρχουν σοβαρές δυσκολίες στην εφαρμογή της, αν βρείτε έστω και ένα αρνητικό σημείο, να μας το πείτε, γιατί εμείς, όσο την σκεφτόμαστε, μόνο θετικά σημεία βλέπουμε κι ανακαλύπτουμε, κανένα απολύτως αρνητικό !

Η κατάργηση του χρήματος η κυριολεκτική δηλαδή κατάργηση του νομίσματος παγκοσμίως ! Ξαφνιάζεστε ; Γελάτε ; Μη γελάτε ! Απλά σκεφτείτε το σοβαρά ! Σκεφτείτε πόσα καλά απορρέουν απ’ αυτό, πόσα κακά θεραπεύονται ! Να σας απαριθμήσουμε μερικά: Όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως (εκτός αν δε θέλουν), οι άνθρωποι θα έχουν δουλειά, η εξασφάλιση της οποίας θα αποτελεί αυτονόητη υποχρέωση της Πολιτείας ! Πώς γίνεται αυτό ; Η φιλοσοφία βασίζεται στην απλή εξίσωση ότι ο σημερινός καθημερινός πολίτης δεν μπορεί να καταναλώσει για την αξιοπρεπή επιβίωσή του περισσότερα απ’ όσα βγάζει συνολικά με την καθημερινή του εργασία (ας πούμε 50 – 60 € ημερησίως). Συνεχίζουμε τον απλό συλλογισμό μας: όλοι οι άνθρωποι έχουν εργασία εξασφαλισμένη από την Πολιτεία, γιατί μειώνεται το ωράριο σε 4 ή το πολύ 5 ώρες ημερησίως. Επιμέρους ρυθμίσεις, ας πούμε για καλλιτέχνες, λογοτέχνες, αθλητές ακόμη και “τεμπέληδες”, είναι εύκολο να γίνουν. Όλα τα αγαθά και όλες οι Υπηρεσίες προσφέρονται απολύτως δωρεάν, με βάση την απλή εξίσωση που προαναφέραμε. Το σύστημα είναι απόλυτα δημοκρατικό κι ελεύθερο, πολύ περισσότερο απ΄ ότι στις σημερινές κοινωνίες. Σκεφτείτε λίγο μερικές από τις ευεργετικές συνέπειες της εφαρμογής αυτού του συστήματος:

- Καταργούνται αίφνης Τράπεζες, Χρηματιστήρια με όλους τους υπαλλήλους τους (οικονομολόγους και χρηματιστές) και τόσα παράσιτα και μη παραγωγικά επαγγέλματα.

- Εξαλείφεται το άγχος και η οικονομική αφαίμαξη γονέων και παιδιών, για επαγγελματική αποκατάσταση και επιβίωση, που, με το ισχύον σύστημα εξαντλούσε οικονομικά τους γονείς (τα φροντιστήρια, για παράδειγμα, καταργούνται) και άγχωνε σε τέτοιο βαθμό τα παιδιά και τα ωθούσε συχνά στους ψυχιάτρους και στα ναρκωτικά. Τα παιδιά θα μεγαλώνουν με φυσικό τρόπο, όπως πρέπει, ανέμελα και με τα παιχνίδια της ηλικίας τους.

- Συνέπεια του παραπάνω είναι ότι μειώνεται κατά πολύ η δουλειά των ψυχιάτρων, των ψυχιατρείων, των σωφρονιστικών καταστημάτων, των δικηγόρων, των δικαστών, των αστυνομικών, αλλά και των γιατρών όλων των άλλων ειδικοτήτων, αφού το άγχος δημιουργεί όχι μόνον ψυχικές, αλλά και κάθε είδους σωματικές ασθένειες.

- Εξαφανίζονται σχεδόν τα ναρκωτικά, αφού, πρώτον, δεν θα υπάρχουν τα προβλήματα που ωθούν κυρίως τους νέους σ’ αυτά και, δεύτερον, θα εξαφανισθούν οι έμποροι και οι διακινητές των ναρκωτικών, εφόσον δεν θα υπάρχει λόγος κερδοσκοπίας.

- Εξαφανίζονται σχεδόν τα σκάνδαλα και τα εγκλήματα (εκτός από εκείνα του πάθους), αφού τα περισσότερα από αυτά είναι γνωστό ότι οφείλονται στη συσσώρευση του χρήματος, που δεν θα υπάρχει πλέον.

- Οι λογοτέχνες, καλλιτέχνες, αθλητές κλπ., θα παράγουν ποιοτικότερο έργο, θα εκφράζονται όπως θέλουν αυτοί και όχι όπως επιτάσσουν οι εκάστοτε οικονομικές και αγοραίες συνθήκες, οι εταιρείες, οι ατζέντηδες κλπ. Ακόμη και στους οίκους ανοχής οι προσφερόμενες υπηρεσίες θα γίνονται από γυναίκες που πιστεύουν στον έρωτα και όχι από αηδιασμένες γι’ αυτόν, αλλά αποσκοπούσες για την επιβίωσή τους στο χρήμα.

Η εφαρμογή του νέου συστήματος
Όπως ίσως και σεις το σκεφτήκατε, η πρώτη εφαρμογή του συστήματος θα προσκρούσει στην ανθρώπινη πλεονεξία. Εννοούμε, για παράδειγμα, ότι μόλις ο κόσμος μάθει ότι όλα είναι δωρεάν, θα τρέξει και θ’ αδειάσει αμέσως τα ράφια των καταστημάτων και άλλα τέτοια σχετικά. Για το λόγο αυτό θα υπάρξει μία περίοδος (ας πούμε πχ δύο χρόνων) προσαρμογής στο νέο σύστημα, έως ότου μάθουν οι άνθρωποι ότι δεν χρειάζεται να γεμίζουν 15 καρότσια στο σούπερ-μάρκετ, αλλά να παίρνουν τα απολύτως απαραίτητα προϊόντα, που θα είναι και φρέσκα, εφόσον την επαύριο μπορούν να πάρουν και πάλι ότι χρειάζονται. Στο διάστημα αυτό της προσαρμογής θα λειτουργήσει ένα σύστημα “κάρτας” (ας πούμε π.χ. «κάρτα» με 1.500 βαθμοί το μήνα, οι οποίοι θα ανανεώνονται στην αρχή κάθε μήνα). Με το πέρας της διετίας προσαρμογής και αφού έχει πλέον καταπολεμηθεί το ισχυρότερο ανθρώπινο ελάττωμα, η πλεονεξία, και οι πολίτες κατανοήσουν και εμπεδώσουν πλήρως τη λειτουργία του νέου συστήματος, όλες οι προμήθειες προϊόντων και όλες οι υπηρεσίες θα παρέχονται εντελώς ελεύθερα και δωρεάν.

Πώς όμως θα επιβληθεί το νέο σύστημα ; Φυσικά ειρηνικά, με τρόπο απλό και απόλυτα κοινοβουλευτικό, με πλαίσιο το ισχύον πολιτικό σύστημα. Εννοούμε ότι με τη γνώση του νέου προτεινόμενου συστήματος, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θα ταχθεί με το μέρος του, εφόσον θα επιλύει όλα τους τα προβλήματα. Δημιουργείται επομένως ένας νέος πολιτικός συνδυασμός, ο οποίος “κατεβαίνει” νόμιμα στις βουλευτικές εκλογές, κάνοντας κανονικά τον προεκλογικό του αγώνα. Δεν θα χρειαστεί, πιστεύουμε, περισσότερες από δύο τετραετίες για να πάρει την «εξουσία».

Τα ωφέλη
Για όσους τυχόν σκεφτούν ότι το νέο σύστημα είναι ισοπεδωτικό, έχουμε να αντιτάξουμε τα εξής, αφού βέβαια υπενθυμίσουμε ότι, από κάθε άποψη, θα είναι πιο ελεύθερο, πιο δημοκρατικό, πιο πλούσιο από τη σημερινό και μάλιστα για όλους ανεξαιρέτως: Οι φιλότιμες προσπάθειες σε όλους του τομείς και απ’ όποιον και να προέρχονται, για την κατά το δυνατόν καλλίτερη εφαρμογή και λειτουργία του νέου συστήματος, θα επιβραβεύονται αξιοκρατικά, τόσο ηθικά (έπαινοι, βραβεία κλπ.)

Κώστας Σ.

Αναλυτικότερα κλικ Εδώ http://xrima2.blogspot.com/2010/04/blog-post.html

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Το Νέο Κοινωνικό Πολιτικό Οικονομικό Σύστημα που θα σώσει τον άνθρωπο και τον πλανήτη.

Ιστορικά, το χρήμα ξεκίνησε στην Νεολιθική εποχή με την μορφή της ανταλλαγής αν και στη νεολιθική εποχή τα πράγματα είναι θολά, γιατί η οικονομία βασιζόταν στην ομαδικότητα. Εν τούτοις, ορισμένα αντικείμενα πρέπει να ανταλλάσσονταν. Σίγουρα στοιχεία για τη μορφή της ανταλλαγής υπάρχουν από την 3η χιλιετία π.Χ. Από κει και πέρα, ήταν θέμα χρόνου να φτάσουν οι άνθρωποι και στο χρήμα. Στον 7ο αιώνα π.Χ., στη Λυδία (Μ. Ασία), κόπηκαν τα πρώτα νομίσματα, που ήταν από ήλεκτρο, ένα κράμα χρυσού και ασημιού. Στη συνέχεια κόπηκαν νομίσματα από ασήμι ή χαλκό. Στα τελευταία χρόνια κόπηκαν τα χάρτινα νομίσματα, που τελικά επικράτησαν μέχρι σήμερα. Τώρα οι κοινωνίες έχουν περάσει στο πλαστικό (ΑΫΛΟ ΧΡΗΜΑ – δηλαδή χωρίς χρήμα).

 Εισαγωγή

Η δική μας σκέψη σε αυτό που σας προτείνουμε, έχει ουσιαστικά την ίδια κατάληξη: να καταργηθεί το χρήμα στις συναλλαγές των ανθρώπων. Η διαφορά του σημερινού συστήματος που προωθεί το άυλο χρήμα, είναι ότι θέλουν να ελέγξουν περισσότερο την ανθρωπότητα και να μεγαλώσουν τα κέρδη τους. Βλέπουμε ότι τελικά το χρήμα δεν χρειάζεται ακόμα και με το σημερινό σύστημα για τις συναλλαγές του ανθρώπου. Το σύστημα που προτείνουμε βασίζεται στην πραγματική δημοκρατία και την πλήρη ελευθερία με τις προϋποθέσεις που θα αναλύσουμε παρακάτω.

Η σημερινή κατάσταση

Μετά από αυτή την εισαγωγή, θέλουμε να δείξουμε ότι ιστορικά και στην εξέλιξη των κοινωνιών, στην ανάγκη να κάνουν ένα σύστημα που να διευκολύνει τη ζωή τους, έφτασαν αρχικά να κάνουν ανταλλαγές και στη συνέχεια ήταν θέμα χρόνου να ανακαλυφθεί το νόμισμα. Στο σημείο αυτό θα δώσουμε το στίγμα, ότι δηλαδή το σύστημα ανταλλαγής του καπιταλισμού και του κομμουνισμού είναι το ίδιο σύστημα. Όλα βασίζονται στο “πάρε-δώσε”. Στον Καπιταλισμό υποτίθεται ότι το χρήμα το έχει όλος ο κόσμος σε μία ελεύθερη χρήση, γιατί στην ουσία το χρήμα το ελέγχουν ορισμένα άτομα, δηλαδή αυτοί που έχουν την χρηματική εξουσία και ελέγχουν το παγκόσμιο χρηματοοικονομικό σύστημα, και με τους διορισμένους πολιτικούς κάνουν τη δουλειά τους δίνοντας την εντύπωση στον κόσμο ότι όλα πορεύονται δημοκρατικά. Στο Κομμουνιστικό δε σύστημα, το χρήμα το έχει το κράτος.
Το συμπέρασμα είναι ότι τα σημερινό σύστημα εκμεταλλεύεται την υπεραξία του μεροκάματου και προσπαθούν να δώσουν λύσεις βασιζόμενοι στην υποτίμηση ή υπερτίμηση των καταναλωτικών αγαθών με πλασματικές δικαιολογίες και προσπαθώντας πάντα το κέρδος να πηγαίνει σ’ αυτούς που έχουν την πολιτική και χρηματική εξουσία. Και επειδή ο άνθρωπος είναι αχόρταγος και επικίνδυνος όταν πρόκειται για το συμφέρον του, από δω και πέρα τα πράγματα θα πηγαίνουν προς το χειρότερο. Το βλέπουμε εξάλλου, στη σημερινή κρίση του παγκόσμιου χρηματοοικονομικού συστήματος που καταρρέει. Αυτό γίνεται γιατί αυτοί που έχουν την πολιτική και χρηματική εξουσία δεν διανοούνται να δώσουν στους λαούς τίποτα από τα υπερκέρδη. Βλέπουμε πού κατάντησε ο άνθρωπος με τη λογική τους: ανεργία, ανασφάλεια, κατάρρευση του ασφαλιστικού κ.α.
Από την άλλη βλέπουμε έναν πλανήτη να πεθαίνει και αν συνεχίσει να κυβερνάται ο κόσμος από αυτά τα συστήματα, μαθηματικά σε λίγα χρόνια ο πλανήτης θα πεθάνει κυριολεκτικά. Αυτό το βλέπει ο καθένας. Παραδείγματα μπορούμε να δώσουμε πολλά, αλλά για να γίνουν κατανοητά αυτά που θέλουμε να πούμε, πρέπει να μιλήσουμε απλά, γιατί τα πράγματα, είναι απλά. Τα δύσκολα είναι γι’ αυτούς που θέλουν να διαιωνίζουν το σύστημα και να εκμεταλλεύονται τους λαούς.

Εάν ήθελαν να δώσουν λύσεις, ακόμη και με το σημερινό σύστημα του χρήματος, θα το έκαναν, όμως αυτό δεν θα συμβεί ποτέ. Γιατί αυτός που έχει, θέλει να τα κάνει περισσότερα. Είναι η θεωρία του κέρδους. Και βλέπουμε ανθρώπους να έχουν δουλειά και το σύστημα να τους υποχρεώνει και δουλεύουν 10 ή 12 ώρες, σε πολλές περιπτώσεις να μην πληρώνονται υπερωρίες και το χειρότερο είναι ο εκβιασμός: “αυτές τις ώρες θα τις δουλέψεις γιατί αν είσαι λουφαδόρος θα μείνεις άνεργος”.

Το σύστημα δουλεύει ψυχρά και ξεδιάντροπα. “Πότε θα ζήσει ο άνθρωπος; Όταν ξυπνάει στις 6 και σχολάει στις 6 και για να πάει από την δουλειά στο σπίτι του χρειάζεται μία ώρα τουλάχιστον. Πού είναι η ζωή αυτού του ανθρώπου;”
Άλλη περίπτωση είναι του ανέργου. Βλέπουμε τους υποκριτές πολιτικούς και τα παπαγαλάκια να μας βεβαιώνουν συνέχεια ότι η ανεργία μειώθηκε και το μέλημα κάθε κυβέρνησης είναι τάχα να εξαλείψουν την ανεργία. Η ανεργία, από τότε που κυβερνάει αυτό το σύστημα, δεν λύθηκε, θα λυθεί τώρα; Και πώς να λυθεί; Το πρόβλημα της ανεργίας, που εντελώς ξεδιάντροπα βγαίνουν Ευρωπαϊκή Ένωση και τα παπαγαλάκια της κάθε κυβέρνησης και σου λένε, ότι, για να μην καταρρεύσει το ασφαλιστικό σύστημα, πρέπει οι συντάξεις να μειωθούν, αλλά και ο ασφαλισμένος πρέπει να πάρει σύνταξη στα 70. Ποιος θα ζήσει μέχρι τα 70 για να πάρει σύνταξη;
Όταν ο άνθρωπος δουλεύει μέχρι τα 70, πότε θα “πιάσει’” δουλειά ο νέος στη θέση του μεγαλύτερου; Με τη λογική αυτή η ανεργία θα μεγαλώνει. Το βλέπουμε καθημερινά. Προγράμματα Stage, τετράωρη εργασία, μισθοί πείνας 600-700 Ευρώ. Και βλέπουμε μία κοινωνία ταπεινωμένη που βρίσκεται σε αδιέξοδο και προσπαθεί απεγνωσμένα βλέποντας στις ειδήσεις στα κανάλια μήπως κάποιος ηγέτης, ή κάποιος "Ηρακλής" θα δώσει λύσεις.

Η λύση βέβαια θα έρθει όταν πάρει ο καθένας την τύχη στα χέρια του και όταν αποτινάξει το παρελθόν του, το δικό του και το οικογενειακό. Γιατί οι περισσότεροι ψηφίζουν οικογενειακά. Αυτό το κατάφερε το σύστημα πολύ καλά. Παρόλα αυτά ελπίδα υπάρχει και ευχόμαστε να είναι οι παρακάτω σκέψεις η αρχή για να ξαναγεννηθεί ο κόσμος και να σωθεί ο πλανήτης. Γιατί σωτηρία του ανθρώπου σημαίνει και σωτηρία του πλανήτη.

Η λύση

.Από εδώ και κάτω θα δώσουμε τις λύσεις και τις προτάσεις για μία άλλη προσέγγιση αλλαγής του πολιτικοοικονομικού συστήματος, που πιστεύουμε ότι εκ των πραγμάτων θα επικρατήσει έτσι κι αλλιώς. Γιατί αν δεν επικρατήσει, το μόνο που θα περιμένει ο κόσμος είναι το πότε θα καταστραφούμε εμείς και ο πλανήτης. Αυτό είναι σίγουρο. Τα συστήματα που κυβέρνησαν τον κόσμο μέχρι σήμερα, όπως όλα τα πράγματα, έχουν φθαρεί και ό, τι ήταν να δώσουν το έδωσαν. Είναι ο νόμος της εξέλιξης. Από δω και πέρα, όσο κυβερνούν οι ίδιοι μόνο κακό μπορούν να κάνουν. Εμείς λοιπόν προτείνουμε, στο καινούργιο σύστημα να μην υπάρχει το χρήμα. Αυτή είναι η σκέψη και η φιλοσοφία για το καινούργιο σύστημα.

Πριν αναλύσουμε τις σκέψεις μας θα αναφερθούμε στο κακό που έχει κάνει το χρήμα από τότε που εμφανίστηκε. Για ότι κακό υπάρχει στην κοινωνία ευθύνεται το χρήμα.

Ας ξεκινήσουμε με τους πολέμους και τη συντήρηση του εθνικισμού. Αυτοί που έχουν, θέλουν να τα κάνουν περισσότερα. Γιατί υπάρχουν τα ναρκωτικά, το λαθρεμπόριο και οι ανισότητες ; Βλέπουμε ανθρώπους πολύ πλούσιους και ανθρώπους που δεν έχουν να φάνε. Είναι γνωστά τα προβλήματα που έχουμε σαν άνθρωποι. Απλά αναφέρουμε μερικά από τα προβλήματα για τη συνέχεια των σκέψεών μας.

Η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι σε εξέλιξη και δεν σταματάει. Οι ισχυροί κάνουν συσκέψεις για το θέμα και απόφαση δεν βγάζουν με τη δικαιολογία ότι, αν εφαρμοστούν τα μέτρα που πρέπει, θα κλείσουν εργοστάσια, θα απολυθούν άνθρωποι και άλλες “παρενέργειες” και τελικά θα καταρρεύσει το σύστημα. Αλλά για να καταρρεύσει το σύστημα δεν χρειάζεται να συμβούν αυτά. Το σύστημα, επειδή βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο, θα πέσει από μόνο του. Φωτεινό παράδειγμα είναι αυτό που βλέπουμε αυτές τις μέρες. Άλλοι το λένε κατάρρευση του χρηματοοικονομικού συστήματος, άλλοι το λένε ύφεση κλπ. Και γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Γιατί η αδηφαγία και η απληστία του ανθρώπου έφτασε στο αποκορύφωμα και δεν έχει επιστροφή.

Αυτό που γίνεται λοιπόν μ’ αυτή την κρίση είναι το εξής απλό: οι κλέφτες δεν μπορούν να ελέγξουν τους άλλους κλέφτες. Σήψη και διαφθορά ξεπέρασαν ανεπιστρεπτί τα όρια.
Το νέο σύστημα λοιπόν που σας προτείνουμε, δίνει λύσεις σε όλα τα προβλήματα. Με την κατάργηση του χρήματος θα λυθούν όλα τα προβλήματα που σήμερα φαίνονται άλυτα . Για παράδειγμα θα λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας. Γιατί η δουλειά θα είναι 4 ώρες για όλους. Όπου σήμερα υπάρχουν υπεράριθμοί εργάτες δεν θα είναι αναγκαίο, τουλάχιστον στη μεταβατική περίοδο του συστήματος, να κλείσει η επιχείρηση ή να απολύσει ένα μέρος των εργαζομένων προκειμένου να γίνει βιώσιμη. Αυτό δεν θα χρειάζεται, γιατί δεν θα υπάρχει το χρήμα. Κατά συνέπεια το μόνο πράγμα που θα χρειάζεται, είναι να βγαίνει η παραγωγή, το καταναλωτικό αγαθό που παράγει η κάθε επιχείρηση.
Δεν θα υπάρχει αυτή η πίεση του ανταγωνισμού και της κερδοφορίας όπως σήμερα. Απ’ ό,τι φαίνεται, τα πράγματα, τα αγαθά που παράγει ο άνθρωπος, φτάνουν για να ζήσουν πολύ περισσότεροι απ’ όσοι είμαστε σήμερα στη γη. Εργοστάσια δεν θα κλείνουν, αντίθετα θα ανοίγουν καινούργια. Και με βάση ότι δεν θα υπάρχει ο ανταγωνισμός και με δεδομένο το 4ωρο, όλος ο κόσμος θα έχει δουλειά.
Φανταστείτε ότι για όλα τα έργα που γίνονται σήμερα πρέπει να υπάρχει η σχετική πίστωση (προϋπολογισμός). Στο νέο σύστημα δεν θα χρειάζεται προϋπολογισμός. Το μόνο που θα χρειάζεται θα είναι ο σωστός σχεδιασμός και η κατανομή των έργων από την πολιτική ηγεσία. Όλα βασίζονται στην αλλαγή νοοτροπίας. Δηλαδή, πρέπει να αποβάλουμε τη συνήθεια ότι για να πάρω κάτι πρέπει να πληρώσω (με χρήμα). Πώς θα γίνει αλλιώς; Παράδειγμα: το χρήμα στο νέο σύστημα θα είναι το 4ωρο μεροκάματο, το μόνο αληθινό σε οποιαδήποτε οικονομία. Το νόμισμα σήμερα είναι πλασματικό, όπως και οι τιμές των προϊόντων. Όσο θέλει ο καθένας πουλάει. Για παράδειγμα το πετρέλαιο έφτασε 150 δολ. το βαρέλι και λίγους μήνες μετά έπεσε στα 40 δολ. Άρα η ανατίμησή του ήταν ψεύτικη και κερδοσκοπική.
Το νέο σύστημα θα χωρίζεται σε δύο στάδια: το πρώτο, το μεταβατικό και παράλληλα προσαρμοστικό στο επίπεδο που θα επιτρέπουν οι συνθήκες και η συνειδητοποίηση του κόσμου. Δηλαδή, στο μεταβατικό στάδιο όλος ο κόσμος θα συναλλάσσεται με τα προϊόντα που του χρειάζονται για τις ανάγκες του με μία κάρτα που θα “φορτώνεται” από την επιχείρηση ή από τον τόπο δουλειάς του καθένα. Για παράδειγμα με τα σημερινά δεδομένα θα παίρνει 1.500 βαθμούς η κάρτα και αυτό θα γίνεται περισσότερο για να μπορέσει ο κόσμος να ξεπεράσει το σύνδρομο του χρήματος και να μη νομίζει ότι παίρνει κάποιο προϊόν και το παίρνει κατά τη γνώμη του δωρεάν. Οι 1.500 βαθμοί στην κάρτα θα φτάνουν για να περάσει το μήνα του ο άνθρωπος. Τελειώνοντας ο μήνας, η κάρτα θα μηδενίζεται και θα ξαναγεμίζει . Και αυτό με την κάρτα θα γίνει περισσότερο για την αποφυγή του παρακάτω: να πάει κάποιος να πάρει τα προϊόντα που θέλει και μιας και θα είναι τζάμπα να πάρει πολύ περισσότερα. Φανταστείτε να συμβεί αυτό από πάρα πολύ κόσμο. Θα αδειάσουν τα πάντα. Όταν ο κόσμος μετά από ορισμένα χρόνια ωριμάσει, γίνει υπεύθυνος και παίρνει τα προϊόντα που θέλει και μόνο αυτά που θέλει, γίνει δηλαδή υπεύθυνος πολίτης και η παιδεία του γίνει τόσο καλή, ώστε να μην χρειάζεται πλέον η κάρτα, τότε θα καταργηθεί και η κάρτα και ο κόσμος θα συναλλάσσεται ελεύθερα με τη συνείδησή του και με την εμπιστοσύνη του στο νέο σύστημα.
Οι περισσότεροι θα πείτε ότι αυτά δεν γίνονται και ότι είναι ουτοπία. Όμως, δεχόμαστε να συμβαίνουν άλλα: να είμαστε άνεργοι, να ποινικοποιούν τη ζωή μας, να δουλεύουμε με 600 – 700 Ευρώ, να νοιώθουμε την απόλυση από πάνω μας, να δεχόμαστε όλα τα κακά που μας κάνουν δυστυχισμένους, να δεχόμαστε την καταστροφή του πλανήτη σαν να μην γίνεται τίποτα, και πολλά άλλα τα δεχόμαστε λες και είναι φυσιολογικά. Όλα αυτά συμβαίνουν. Γιατί να μην δεχτούμε να γίνουν αυτά που λέμε και είναι καλά και επιβεβλημένα.

Δεχόμαστε το συνταξιοδοτικό στα 70 και μείωση των αποδοχών. Το δύσκολο κομμάτι της σκέψης για την εφαρμογή του συστήματος θα είναι στη δικιά μας γενιά που θα δυσκολευτεί πολύ να αποδεχτεί το νέο σύστημα γιατί είναι μαθημένη στην υποταγή, τον εξευτελισμό και τη μείωση της προσωπικότητας του ανθρώπου και δεν μπορεί να κατανοήσει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι και ίδιοι, με ίδια δικαιώματα για τη ζωή. Η νέα γενιά που θα ζήσει στο καινούργιο σύστημα, θα απορεί πως ο άνθρωπος έζησε σε ένα τόσο βάρβαρο σύστημα τόσες χιλιάδες χρόνια.

Η θεωρία (το νέο σύστημα) θα πρέπει να γίνει γνωστή όσο το δυνατόν περισσότερο και αυτό θα γίνει από μας σε επίπεδο καθημερινής συζήτησης, ώστε να μπει στη ζωή μας. Η μεγαλύτερη δουλειά θα γίνει από τα μέσα μαζικής πληροφόρησης και κυρίως από την τηλεόραση και το διαδίκτυο. Εάν το καταφέρουμε αυτό, θα γίνει η αρχή του τέλους για το σημερινό καπιταλιστικό σύστημα.

Στη συνέχεια να εκφραστεί ο κόσμος μέσω δημοσκοπήσεων. Εάν αυτά, θα γεννηθεί ένα νέο κίνημα που πολύ σύντομα θα γίνει κόμμα και μέσα στο υπάρχον σύστημα θα προσπαθήσει να πάρει τις εκλογές. Είναι τόσα πολλά τα θετικά στοιχεία του νέου συστήματος που δεν θα αργήσει να δώσει στο κόμμα την πλειοψηφία.

Όπως βλέπουμε δεν γίνεται λόγος για επανάσταση ή οποιαδήποτε ενέργεια βίας, γιατί δεν χρειάζεται. Πέρα από το γεγονός ότι τέτοιες ενέργειες είναι βάρβαρες, από παλιά δοκιμασμένες και εν μέρει αποτυχημένες. Πολιτισμένοι άνθρωποι είμαστε και δυστυχισμένοι. Πρέπει επιτέλους να συνεννοηθούμε και να καταλαβαινόμαστε. Το μόνο που χρειάζεται είναι να γίνει γνωστή η θεωρία. Συζητώντας οι πολίτες θα βρίσκουν λύσεις και απαντήσεις για ο,τιδήποτε σήμερα είναι άλυτο και ανέφικτο. Παράδειγμα: ασφαλιστικό: θα λυθεί αυτόματα μιας και δεν χρειάζονται προϋπολογισμοί και χρήματα για να είναι αποθηκευμένα στα ταμεία και να παίζονται στα χρηματιστήρια να χάνονται πολλά λεφτά και να ζητούν να τα πληρώσει πάλι ο λαός.

Ναρκωτικά

Το θέμα των ναρκωτικών θα λυθεί την επόμενη μέρα από την ανάληψη της εξουσίας από το νέο σύστημα και είναι απλό, γιατί αυτοί που φτιάχνουν και προωθούν τα ναρκωτικά, από τη στιγμή που δεν θα υπάρχει το χρήμα δεν θα έχει καμία αξία πια γι’ αυτούς, θα σταματήσουν να βγάζουν ναρκωτικές ουσίες μιας και δεν θα υπάρχει το κέρδος.

Πολλά άλλα προβλήματα θα λυθούν πολύ εύκολα. Βέβαια οι άνθρωποι που είναι εθισμένοι στα ναρκωτικά δεν θα πεταχτούν στο δρόμο. Αντίθετα, το κράτος θα τους αγκαλιάσει και σε πρώτη φάση θα τους εξασφαλίσει τη δόση τους στα νοσοκομεία και στα κέντρα υγείας, αφού πρώτα πιστοποιηθεί ότι είναι εθισμένοι στη ναρκωτική ουσία. Αυτοί οι άνθρωποι θα μπουν στην παραγωγή του 4ωρου και παράλληλα με ψυχολόγους και ότι χρειάζεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις θα προσπαθήσουν να απεξαρτήσουν αυτά τα άτομα (όσοι το θέλουν). Αλλά το μεγαλύτερο καλό θα είναι ότι καινούργιοι χρήστες δεν θα υπάρξουν, μιας και δεν θα υπάρχει διαθέσιμο το σκληρό ναρκωτικό. Όλα αυτά τα άτομα θα νοιώσουν και μία σιγουριά για ζωή γιατί το σύστημα θα τους σταθεί σαν ανθρώπους. Αυτό θα μπορούσε να γίνει και με το σημερινό σύστημα. Αλλά δεν θα γίνει ποτέ. Γιατί το σημερινό σύστημα θέλει τον άνθρωπο εξαρτημένο και εξαθλιωμένο.

Περιβάλλον

Όταν παρθεί η εξουσία από το νέο κόμμα πέρα από το να καταργήσει το χρήμα τα πρώτα πράγματα που θα πρέπει να κάνει θα είναι η προστασία του περιβάλλοντος, δηλαδή η σωτηρία του πλανήτη. Πρέπει να απεξαρτηθούμε από το πετρέλαιο και να χρησιμοποιήσουμε άλλες πηγές ενέργειας όπως ηλιακή, αιολική, γεωθερμική και γενικά κάθε άλλη πηγή καθαρής ενέργειας. Και όχι όπως σήμερα που θέλουν ενσυνείδητα να εκμεταλλευτούν το πετρέλαιο μέχρι την τελευταία σταγόνα και με σκοπό να μην προωθήσουν τις άλλες (μη ρυπογόνες) μορφές ενέργειας, με αποτέλεσμα με το τέλος του πετρελαίου να σβήσει και ο πλανήτης, γεγονός που δεν τους ενδιαφέρει καθόλου.
Εάν η σημερινή τεχνολογία, η μηχανική, η τεχνολογική εξέλιξη λειτουργήσουν υπέρ του ανθρώπου, και όχι υπέρ των λίγων όπως συμβαίνει σήμερα όλα τα προβλήματα θα λυθούν. Ο καπιταλισμός για να ξαναγεννηθεί θα πρέπει να γίνει πόλεμος, να καταστραφούν τα πάντα, κτήρια-οικονομία, να σκοτωθούν πάρα πολλοί άνθρωποι, να φτάσει η ανθρωπότητα στην εξαθλίωση και μετά σιγά-σιγά να αναδυθεί αλλά όχι για παραπάνω από 50 χρόνια και ξανά μανά από την αρχή. Αυτό το ξανάδαμε (παγκόσμιοι πόλεμοι).
Στρουθοκαμηλίζουν κάθε φορά που αναφέρονται στον 3ο κόσμο και ότι τάχα στενοχωριούνται που πεθαίνει κόσμος από πείνα και αρρώστιες και από άλλα κακά που συμβαίνουν εκεί πέρα. Για να λυθούν τα προβλήματα του 3ου κόσμου μία λύση υπάρχει Να μεταφερθούν εργοστάσια από τις αναπτυγμένες χώρες για να δουλέψει ο κόσμος για να προσφέρει παράλληλα και στην παραγωγή. Αυτά που γίνονται σήμερα είναι “ασπιρίνες” . Αφού ο τόπος αυτός λόγω κλίματος δεν προσφέρεται για γεωργία και κτηνοτροφία. Άρα για να ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι, πρέπει να βρεθεί ο τρόπος για να υπάρχει δουλειά. Και αυτός ο τρόπος, είναι αυτός που προαναφέραμε.

Αντίθετα σε χώρες που μπορεί να αναπτυχθεί η γεωργία και η κτηνοτροφία να αναπτυχθούν αυτοί οι τομείς. Έτσι θα βγάζουν πολύ περισσότερα προϊόντα. Έτσι θα μπουν και στη σωστή βάση οι προτεραιότητες της ανθρωπότητας και κανένας άνθρωπος δεν θα πεινάει και δεν θα είναι άνεργος. Όλοι θα απολαμβάνουν τα αγαθά. Η ζωή είναι δικαίωμα. Αυτά θα γίνουν μόνο με το νέο σύστημα. Όταν λοιπόν παρθεί η εξουσία από το νέο σύστημα, όλα αυτά και πιο πολλά θα γίνουν και ότι άλυτο υπάρχει θα λυθεί, γιατί δεν θα υπάρχει το κέρδος και το συμφέρον. Καλόπιστα και γνωρίζοντας το παρελθόν μας, που τόσο κακά μας έκανε, θα γίνουμε καλλίτεροι και χρησιμότεροι στην κοινωνία.

Εκλογές

Δικαίωμα για βουλευτής θα έχει ο καθένας μετά τα 18 και με γνώμονα ότι δεν θα υπάρχει τίποτα να κλέψουν ή να κερδίσουν αυτοί που θα ασχοληθούν με την πολιτική, θα είναι οι άριστοι και αυτοί που πραγματικά θέλουν να ασχοληθούν.

Η θητεία στο Κοινοβούλιο θα είναι 5 χρόνια, ο 5ος χρόνος θα είναι προεκλογικός.

Θα γίνονται εκλογές σε δημοτικό επίπεδο θα εκλέγονται οι πρώτοι του Δήμου μετά από το Δημοτικό επίπεδο θα πηγαίνουμε στο Νομαρχιακό και όλος ο Νομός θα ψηφίζει τους βουλευτές που θα εκπροσωπήσουν το Νομό στη βουλή. Από τον αριθμό που θα πρέπει να εκπροσωπήσει ο κάθε νομός, ας πούμε 10 βουλευτές, και στο νομαρχιακό επίπεδο ήταν 100 υποψήφιοι θα βγουν οι 10 πρώτοι.

Όταν λήξει η απερχόμενη βουλή όλοι οι βουλευτές που εξελέγησαν από το νομαρχιακό επίπεδο, θα γίνουν σώμα και θα εκλέξουν πρωθυπουργό, πρόεδρο, υπουργούς και ό,τι άλλο χρειάζεται για να λειτουργήσει η βουλή.

Πέρα από το νομοθετικό έργο που θα εκτελούν, επειδή δεν θα διαχειρίζονται χρήματα, δεν θα υπάρχει ανάγκη των κονδυλίων και των προϋπολογισμών. Το μόνο που θα κάνουν σοφά και με προτεραιότητα, θα είναι να βάζουν όλα τα έργα μεγάλα και μικρά σε σειρά και τα υλοποιούν μέσα στα χρονοδιαγράμματα. Αυτό θα είναι το άγχος των πολιτικών στο καινούργιο σύστημα: να υλοποιούν όσα περισσότερα και καλά για την κοινωνία πράγματα.

Σαν κέρδος και κίνητρο για ο,τιδήποτε, παράδειγμα πολιτικοί, αθλητές, τραγουδιστές, ηθοποιοί και ό,τι άλλο δεν είναι στην παραγωγή, αλλά έχουν το ρόλο του πολιτισμού, της επιμόρφωσης, της διασκέδασης, αυτοί οι άνθρωποι θα έχουν αναγνωρισιμότητα και σεβασμό και γιατί όχι και κάποια βραβεία, όπως και κάθε πολίτης ανάλογα με τη στάση του στη ζωή θα τυγχάνει αυτής της διάκρισης. Το ίδιο σύστημα θα εκλέγει και τους δημοτικούς άρχοντες με ένα ψηφοδέλτιο. Ο Δήμαρχος θα εκλέγεται από τους πρωτεύσαντες συμβούλους.

Αστυνομία-Στρατός-Εκκλησία

Η αστυνομία θα μείνει ως έχει σήμερα στο μεταβατικό στάδιο. Όταν τα πράγματα πάρουν το δρόμο τους, με το νέο σύστημα θα φανεί πόσοι αστυνομικοί θα χρειάζονται και ποιος θα είναι ο ρόλος τους μέσα στις καινούργιες ανάγκες που θα δημιουργηθούν με το νέο σύστημα.

Με τον Στρατό ισχύουν περίπου τα ίδια όπως και με την Αστυνομία. Για να μειωθεί ο Στρατός, πρέπει να εδραιωθεί παγκόσμια το σύστημα, έτσι που όλοι οι λαοί να μην έχουν εδαφικές διαφορές, ώστε στη συνέχεια να καταργηθεί ο στρατός. Ο σημερινός ΟΗΕ, όχι με το ρόλο που παίζει σήμερα, θα λειτουργεί σαν μία πολυεθνική δύναμη για να επιβάλλει την τάξη όπου χρειάζεται.

Όσον αφορά στην Εκκλησία θα υπάρχει ανεξιθρησκία. Τη συντήρηση των εκκλησιών θα έχει ο δήμος και οι κληρικοί όπως όλος ο κόσμος θα κάνουν τη δουλειά τους.
Όλα αυτά θα γίνουν με την προϋπόθεση ότι θα πρέπει να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και την αντίληψη για τη ζωή. Οι νέοι επιτέλους θα μπορέσουν να αγαπηθούν και να ζήσουν την παιδική και την εφηβική ηλικία που το σημερινό σύστημα τους την στέρησε και τους γέμισε με απογοήτευση και με πλήθος ψυχολογικά προβλήματα.
Σήμερα, η συγκυρία, επιτρέπει να γίνει πράξη η νέα θεωρία. Οποιοδήποτε άλλο σύστημα δεν θα μπορέσει να δώσει τις λύσεις που χρειάζεται ο άνθρωπος σήμερα, αλλά κυρίως αύριο. Αργά ή γρήγορα εδώ θα καταλήξουν τα πράγματα.

Η νέα θεωρία μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν αντιπολίτευση. Μιας και σήμερα ο δικομματισμός λειτουργεί ως ανάχωμα για το σύστημα (ψηφίζοντας ένα κόμμα μετά από μία μεγάλη απογοήτευση γιατί δεν έκανε αυτά που υποσχέθηκε, ξεχνώντας τι έκανε το άλλο κόμμα που ήταν πρωτύτερα στην εξουσία, το ξαναψηφίζει και έτσι το σύστημα ανενόχλητα κάνει τη δουλειά του).

Όταν το νέο σύστημα γίνει γνωστό στον κόσμο, είναι πιθανό το παλιό σύστημα να αναθεωρήσει ορισμένα πράγματα για να κρατηθεί στην εξουσία και με το φόβο να μη χάσει αυτά που έχει σε βάρος των λαών, θα προσπαθήσει πιθανό να γίνει πιο μαλακό, δίνοντας κάτι από τα υπερκέρδη.

Φτάνει πια… Πρέπει να γίνουμε καλλίτεροι. Φτάνει τόση δυστυχία, τόση υποκρισία, τόση σικέ ενημέρωση και πολλά άλλα. Ναι θα γίνουμε καλλίτεροι

Ιδιοκτησία

Με την ιδιοκτησία θα είναι όπως είναι σήμερα τα πράγματα. Ο καθένας θα έχει αυτά που έχει. Σπίτια, αυτοκίνητα, σκάφη κ.α. Με τα εργοστάσια και ό,τι έχει σχέση με κτίρια που δουλεύει κόσμος, δεν θα τεθεί πρόβλημα ιδιοκτησίας. Η μόνη διαφορά θα είναι ότι θα πρέπει να δουλέψει το εργοστάσιο και να βγάλει την παραγωγή. Και επειδή ο ιδιοκτήτης θα αντιδράσει, εμείς θα του προτείνουμε να είναι διευθυντής όπως και σήμερα και αν δε δεχτεί, δεν θα του δίνεται η κάρτα για να συναλλάσσεται για τα προϊόντα που του χρειάζονται για να ζήσει. Και αν οι αντιδράσεις είναι μεγαλύτερες, η πλειοψηφία (κυβέρνηση), όπως και σήμερα, θα κάνει νόμο που θα επιτάξει την επιχείρηση.
Όσον αφορά σπίτια, κότερα, αεροπλάνα και άλλα ιδιοκτησιακά του σημερινού εργοστασιάρχη θα είναι πάλι δικά του. Και όλα αυτά πρέπει να γίνουν έτσι, για να περάσουμε ήρεμα και ανώδυνα από το ένα σύστημα στο άλλο.
Το νέο σύστημα είναι η απόλυτη δημοκρατία. Ο καπιταλισμός και η παγκοσμιοποίηση απέτυχαν παταγωδώς στην εφαρμογή τους. Είναι αδιανόητο να σκεφτεί κάποιος ότι υπάρχει έστω και μία μικρή ελπίδα να δοθούν λύσεις από τον καπιταλισμό σε θέματα, όπως το ασφαλιστικό, η ανεργία και τα ναρκωτικά. Το βασικότερο πρόβλημα του ανθρώπου για επιβίωση είναι η ανεργία και η σιγουριά του μεροκάματου. Όταν εξασφαλιστούν αυτά τα προβλήματα, ο άνθρωπος θα μπορεί να κάνει οτιδήποτε που θα ευχαριστεί τον εαυτό του και έτσι απαλλαγμένος από τα άγχη και τη δυστυχία που του δημιουργεί το σημερινό σύστημα, θα μπορέσει να ζήσει τη σύντομη ζωή του ισότιμα με όλους του ανθρώπους πάνω στη γη.

Ανακεφαλαίωση

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ για να έχει απόλυτη επιτυχία, διότι όλες οι χώρες σήμερα είναι εξαρτημένες ή μία από την άλλη. Τα καταναλωτικά αγαθά που σε κάποια χώρα είναι δυνατό να παραχθούν, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή η χώρα δεν θα μπορεί να απολαύσει τα άλλα προϊόντα που παράγουν άλλες χώρες.

Όλος ο κόσμος θα αξιοποιηθεί ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες. Εκεί που μπορεί να χρησιμοποιηθεί η γεωργία, η κτηνοτροφία η αλιεία κ.α., αυτοί οι τομείς θα αναπτυχθούν. Και εκεί που δεν ευδοκιμεί τίποτα θα κτιστούν και θα μεταφερθούν εργοστάσια και ότι άλλο χρειαστεί. Από τη στιγμή που δεν θα υπάρχει το χρήμα, το συμφέρον, όλα αυτά είναι πολύ εύκολα να γίνουν.
Το βασικό του συστήματος θα είναι 4 ώρες εργασία, 5 ημέρες την εβδομάδα, ένα μήνα άδεια το χρόνο. Συνταξιούχος θα λογίζεται ο άνθρωπος μετά τα 55.
Το σύστημα θα χωρίζεται σε δύο στάδια το μεταβατικό και το κανονικό.

Τι να περιμένουμε από τον καπιταλισμό, όταν για να κρατηθεί στην εξουσία έχει γεμίσει ο τόπος φυλακές και συνέχεια κτίζονται καινούργιες ; Μα, όλοι οι άνθρωποι είναι κακοποιοί; Είναι, γιατί ζουν στο παλιό σύστημα. Με το νέο σύστημα τα μόνα ποινικά αδικήματα που θα υπάρχουν θα είναι από εγκλήματα πάθους και γενικά από ψυχολογικές αιτίες. Επίσης από παραβάτες του Κ.Ο.Κ.
Πολλοί θα πουν ότι αυτές οι σκέψεις είναι ουτοπία. Και όμως δεν είναι. Το μόνο που χρειάζεται ο καθένας μας είναι να πιστέψει στο νέο σύστημα και να φροντίσει να διαδοθεί όσο δυνατόν περισσότερο και όταν χρειαστεί να το εκφράσει. Μεγαλύτερη ουτοπία από το σημερινό σύστημα δεν υπάρχει. Όποιος πιστεύει ότι τα προβλήματα της ανθρωπότητας και του πλανήτη θα τα λύσει ο καπιταλισμός, είναι επιεικώς αφελής.

Επίσης επικρατεί η άποψη ότι αν καταστραφεί ο πλανήτης, θα πάμε να κατοικήσουμε κάποιον άλλον πλανήτη. Δηλαδή το θεωρούν δεδομένο ότι τον πλανήτη γη θα τον καταστρέψουμε. Και η λογική λέει: "γιατί να πάμε στον άλλον πλανήτη, για να τον καταστρέψουμε κι αυτόν;" Δεν είναι καλλίτερα να σώσουμε τον δικό μας αλλάζοντας το σύστημα;
Όση καταστολή και βία να χρησιμοποιήσει το σημερινό σύστημα δεν θα καταφέρει να κάνει ανθρώπους συνετούς και καλούς. Κανένας άνθρωπος δεν γεννιέται κακός. Το σύστημα είναι αυτό που τον κάνει να έχει συμπεριφορά ανάρμοστη. Άρα: η αιτία είναι το σύστημα και αυτό πρέπει να ανατρέψουμε.
Το πιο άχρηστο μέταλλο που υπάρχει στη γη είναι ο χρυσός. Είναι τόσο άχρηστο, που σήμερα ούτε δόντια δεν κάνουν από αυτό. Και πάνω σ΄αυτό το μέταλλο βασίζεται το σημερινό χρηματοοικονομικό σύστημα.

Επίλογος

Θα κλείσουμε με δύο ποιήματα.

Το πρώτο είναι του Ελύτη και εκφράζει το σημερινό σύστημα:

“ Πολλά δεν θέλει ο άνθρωπος να είναι ήμερος να είναι άκακος, λίγο φαί λίγο κρασί Χριστούγεννα κι Ανάσταση. Μα ήρθαν αλλιώς τα πράγματα το νέο ξυπνάν χαράματα τον παν τον φέρνουν πίσω μπρος του τρώνε και το λίγο βιος και από το στόμα τη μπουκιά πάνω στην ώρα τη γλυκιά του την επαίρνουνε κι αυτή χαράς τους πούναι οι δυνατοί γιαυτούς δεν έχει χόρταση”.
Το δεύτερο ποίημα που εκφράζει το νέο σύστημα είναι του Ρίτσου:

“Και να αδελφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα ήσυχα κι απλά. Καταλαβαινόμαστε τώρα, δεν χρειάζονται περισσότερα. Και αύριο λέω θα γίνουμε ακόμα πιο απλοί. Θα βρούμε αυτά τα λόγια που παίρνουν το ίδιο βάρος σ’ όλες τις καρδιές σ’ όλα τα χείλη και έτσι θα λέμε πια τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Και έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι και να λένε: τέτοια ποιήματα σου γράφουμε εκατό την ώρα. Αυτό θέλουμε και μείς. Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε για να ξεχωρίζουμε αδελφέ μου από τον κόσμο, εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο”.



Γιώργος Β.